levitatie




mijn steeds veranderende ik

blijft zuchten

naar het droombeeld

dat ik in een opwelling

boetseerde uit blinde klei

van jou


jij zwevend op mijn hand

zo niet slapend dan badend

ik vererend

als een

zachtstenen venus

je verheven gestalte





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn