hebben het makkelijk deze herfst
nog voor goed en wel
overal dood en verderf
alles stuk in grote scherf
niemand die zegt leef
iedereen die zegt sterf
en ik? ik veeg bladeren bijeen
op een doodstil kurkdroog erf
ze zijn groter doder dit jaar
kronkeliger krokanter
wat zout er overheen
en zo bij de borrel
in de aula van het knekelhuis
maar wat doet het ertoe
het gaat niet om de familie
het gaat niet om de soort
het gaat niet om de botanie
het gaat enkel en alleen
krikkrak schrans nerf
om vroegere vergankelijkheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn