Schopenhauer postuleert twee gemoedstoestanden: frustratie en verveling.
Je wilt iets. Het is onbereikbaar. Je hebt iets. Je bent het moe.
Is er misschien nog een derde gemoedstoestand?
Dat kortstondige, tijd- en plaatsuitwissende,
Ego-dodende, spel der verwachtingen tartende gevoel
Boven alles en iedereen uit te stijgen en helemaal in de ander op te gaan?
Bij Schopenhauer heet dit nirwana,
Maar misschien is dat te hoog gegrepen.
Extase is al mooi genoeg.
Niettemin kan je je met Schopenhauer afvragen
Of niet ook extase onderhevig is aan de genadeloze wetten
Der tegenwerking en ledigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn