De curve van de hoop en zijn spiegelbeeld de wanhoop
Heeft de elegante vorm van een klok.
Eerst hoop je nog niet erg veel
Maar naarmate je nadenkt over de mogelijkheden
Neemt de hoop exponentieel toe,
Om uiteindelijk – ook uit zelfbehoud – af te vlakken.
Dan snijdt de klepel van de teleurstelling
De hoop
Op zijn hoogtepunt genadeloos in tweeën.
De wanhoop die daarop volgt is niet meteen totaal
Maar zwelt langzaam aan tot een vrije val
Die pas op het allerlaatst weer wat wordt afgeremd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn