Topdag

De wonderen van LSD

Mede dankzij de miraculeuze oudewijvenzomer behaalde uw schrijfprostitué op het Museumplein gistermiddag een omzetstijging van 150 procent ten opzichte van vrijdag (waarop ik eigenlijk helemaal geen omzet had mogen behalen wegens de Global Climate Strike, maar dat terzijde). Zeker, ik ben nog enige omzetstijgingen verwijderd van een huis aan de Rivièra (niet de Amsterdamse), maar dan nog. Vijfenzeventig (75) boules! Met krap drie uur tijpen!
De dag begon goed met twee punky meisjes uit Chicago, de een broodmager met een neuspiercing, de ander botermollig met paars haar, die geïnteresseerd waren in een haatbrief. Eerst wilde de botermollige dat ik de brief zou toespitsen op haar baas, maar toen zei ze: ik heb liever een algemene brief, die me helpt als de nood hoog is. Ik tijpte er op los terwijl de Chicagoans geld gingen pinnen bij de Albert Heijn. Mijn brief kon haar goedkeuring wegdragen. Very good, this, zei ze, by way of catharsis.
Ondertussen hadden vier ouwe hippies uit Kansas City, drie vrouwen en een man, die net uit het Van Gogh kwamen, mij al zitten bestuderen vanaf het schuine grasveldje achter me. Een vrouw wilde dat ik een liefdesbrief schreef aan haar man, die thuis zat met zijn hond, een rolmops, and he likes to do acid. Die aspecten stopte ik in de brief. Hij werd geaccepteerd. Maar de broer van de man in het gezelschap verdiende ook een brief; hij werkte zo hard en was zo geestig – misschien was in hem een standupper verloren gegaan. Dus ik schreef een brief aan die broer, dat ik zo van hem hield, met de toevoeging, je zult wel denken, this coming out of Amsterdam, dat ik totaal gedrogeerd ben, maar dat is niet zo. Ik meen dit.
En nog was mijn topdag niet voorbij, want een charmant-verlegen haar tanden bloot glimlachende vrouw in spijkerbroek, met grote, smekende ogen, uit het oosten des lands, bestelde een excuusbrief. Ze had gedoe met haar ouders gehad en wilde het goedmaken, want ja, ze hield toch echt wel van ze. Mijn eerste Nederlandse cliënt! Zou het dan echt zo kunnen zijn dat onder al die jongens en meisjes van de koude grond, afstammend van boeren, geen gevoel voor drama, de liefde bespottend, enzovoorts, hier en daar warempel een exemplaar zit dat geporteerd is van, zoals een vriend mijn kommersjele proposietsie beschreef, een stukje ge-outsourcete emotie?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn