Lucian Freud |
Een van de voordelen van verzorgd worden is dat je niets hoeft te doen en dat je dus alle tijd hebt om je verzorgers te bestuderen. Die van mij zijn met zijn tweeën. Twee vrouwen. Een is echt te dik, dat de flappen erbij hangen, maar daar kan ze niks aan doen. Die heet Choque. Die naam heb ik niet verzonnen, die hebben haar verzorgers verzonnen. De naam die mijn verzorgers mij hebben gegeven, heb ik ook niet verzonnen en daar zou ik het ook helemaal niet mee eens zijn als ik er iets over te zeggen had, maar dat is nu te laat. Ik moet er mee leren leven. Aan de andere kant, zo belangrijk is een naam nu ook weer niet. Hegel had Schlegel kunnen heten, Frege Fichte en Heidegger Husserl. Gelukkig hebben we het niet over mij, maar over mijn verzorgers. Die andere dus, naast die met die flappen, heet Lavinia, en dan denk je natuurlijk dat die heel erg dun is, het totale tegenovergestelde van Choque. Maar niets is minder waar: die is ook peervormig en obees. Niet zo obees als Choque, maar toch. Je zult deze dames dan ook niet gauw zien op de tennisbaan, de sintelbaan of in een glazen afbeultempel. Daarentegen zul je ze wel heel vaak op de relaxbank zien, hier in huis. En dat is maar goed ook, want dan kan ik ze goed bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn