Concurrentie

Voor mijn deur staat een vrouw met een HAPPY-trui aan, en een flinke doos onder haar arm. Ze wil weten of ik een pakket voor de buren wil aannemen. Uiteraard wil ik dat. Als ik een lukrake krabbel heb gezet op haar mobiele telefoon, 'effe de app opstarten', zegt ze er nog bij, vraag ik toch maar, –mijn nieuwsgierigheid kent geen grenzen, en trouwens, ook een stukje competitive research –, welke broodheer zij dient. 'Collect and Deliver,' zegt ze, stralend. Bestaat pas drie maanden. Niet alleen in Amsterdam. In heel het land. En ook daarbuiten. Nederlands bedrijf. En goedkoper dan de rest. 'Wij gaan het PostNL en die anderen heel moeilijk maken. Je hebt nog niet van ons gehoord, in de media enzo, maar daar komt binnenkort verandering in. Let maar op.' Ik wil de deur dicht doen, maar mijn blik blijft haken bij de auto waarin de bezorgster van Collect & Deliver stapt. Die auto lijkt verdacht veel op een privé-auto. Niet alleen omdat hij nogal klein is, maar ook omdat er een paar kinderen in zitten. Ach ja, natuurlijk, je kon er op wachten: de Uber, of de AirBnB van de pakketdienst. Waarom ook investeren in een bedrijfsauto, als de privéauto prima volstaat? Even de kinderen van school halen en op de terugweg wat pakketten afleveren. ('Vinden ze alleen maar leuk.') Net hoor ik wat er in de doos zat. Schuurpapier.