13. Bezoek

'Waarom denk jij dat wij geen bezoek krijgen?' vroeg Lidwina, terwijl ze met haar telefoon speelde aan de keukentafel; ze speelde vaak met haar telefoon de laatste tijd. 'Hoezo geen bezoek? Vanochtend is de werkster geweest. Straks komt de notaris.' Onvlee wreef met zijn zakdoek zijn leesbril schoon. 'Dat is geen bezoek, Pris. Die mensen worden betaald om hier te komen.' 'Ik heb daar geen bezwaar tegen. Zijn de verhoudingen tenminste duidelijk. Geen hypocrisie.' 'Jij altijd met je hypocrisie, jij bent geobsedeerd door hypocrisie. Je zou je moeten afvragen waarom er niemand bij je op bezoek komt. Uit belangstelling. Om afscheid te nemen.' Onvlee proestte opeens hard, zo hard dat hij behalve rochel ook wat bloed produceerde, dat op zijn brillenglazen belandde. 'Gaat het? Geef mij die –' 'Het enige bezoek,' onderbrak hij haar, 'dat ik nog kan waarderen, darling, is van Just. Eind deze maand komt hij een borrel drinken. Heeft ie beloofd. Hij is toch in het land. Tussen kerst en oud en nieuw.' 'O ja? Daar weet ik niets van.' 'Ik weet ook wel eens iets.' 'Neemt hij Tricia mee?' 'Ik heb haar niet betaald.' 'Ha ha. Heel grappig... Waarom komt hij niet met de kerst? Zijn we weer alleen.' Onvlee zette zijn bril op en ging verder met het inspecteren van het interieur; voorlopig had hij geen aanmerkingen. Hij verheugde zich op het bezoek van de notaris.