6. Vetkoeken

Het ouderlijk huis van Otomandu is alleen een ouderlijk huis te noemen in de strikte betekenis van het woord. Het heeft vier muren en een dak. In een van de muren zit een deur. In een andere bevindt zich een gat dat als raam zou kunnen dienen. De eerste kamer die zich bij binnenkomst aandient is de woonkamer, maar deze wordt bij nadere inspectie ook gebruikt als keuken, bad- en logeerkamer. Het grote aantal enorme, vale bankstellen, zoals die nogal eens bij het vuil te vinden zijn, dwingt tot onmiddellijk plaatsnemen. Wat Ludowitz nog het meest verbaast, nadat Otomandu hem een glas bush bier heeft aangeboden dat de geur van koeienvlaai verspreidt, is dat er niets aan de muur hangt. In een gevangenis hangt ook niets aan de muur, denkt de oude boekhandelaar, maar hij zegt: 'Hier bent u opgegroeid.' Ludowitz houdt er niet van om valse complimenten uit te delen, daarom doorspekt hij zijn conversatie het liefst met feitelijke constateringen. Wat die constateringen waard zijn of suggereren mag de toehoorder zelf bepalen. 'Geboren en opgegroeid,' antwoordt Otomandu. 'Mijn vader heeft er vijf jaar over gedaan om dit huis te bouwen. Dat was voor de tijd van de subsidies. Een van mijn broers is in de achtertuin begonnen zijn eigen huis te bouwen. De subsidie voor de fundering heeft hij al binnen.' Uit een mand, die Oma, een nors vrouwtje met tattoeages in haar gezicht, voor het tweetal op tafel heeft gezet, graait Otomandu een vetkoek. 'Onbegrijpelijk dat jullie die dingen alleen rond Weihnachten en oud en nieuw eten,' mompelt hij, met zijn mond vol. 'Daarvoor zijn ze toch veel te lekker?' Ludowitz glimlacht beschaafd. Hij heeft geen trek in vetkoeken, Weihnachten of geen Weihnachten. Weihnachten in Namibië, inclusief boom, stal en engelenhaar, heeft hij altijd al bespottelijk gevonden, maar met Magda in Swakopmund is er geen ontkomen aan. 'Jij eet geen vetkoek, omdat je die al kent. Jij bent niet op mijn uitnodiging ingegaan om mij een plezier te doen, maar om eindelijk eens authentiek Afrikaans te eten. Ha!' Otomandu neemt een nieuwe vetkoek en houdt hem in de lucht. 'Dan heb ik goed nieuws voor jou, Wolfie. Deze vetkoek is de laatste niet-authentieke Afrikaanse lekkernij die jou vanavond zal worden voorgezet.'