| . | . | . |

levend doden wij de tijd

dodend leven wij ons uit

uitend treden we buiten onszelf

uittredend vergeten we wie we zijn

de tijd moet stuk

hij mag niet voortbewegen

steeds verder van ons vandaan

om zich oneindig te vermenigvuldigen

wij vrezen de leegte van het late uur

de tikkende chaos van het niets

de vernietiging

van onze ikken

permanent ongeduldig

kan ik niet wachten

tot ieder interval naar nul

is teruggebracht

liefste laten wij het moment

vierendelen

laten wij uiteenvallen

in stippen

elkaar verstrooien

in de avondwind