Twee polaroids



We hebben twee polaroids, met negentien jaar ertussen.

Op de ene zitten twee mensen op het trappetje van een brownstone,
twee mensen die wij ooit waren.

Blije apen. Onbezoedelde zielen.

De andere is gisteravond in het restaurant om de hoek genomen
door een voorbijkomende polaroidfotograaf.

Vijf euro kostte hij.
Jij had dat bij je.

Sadder and wiser
heet dan de uitdrukking te zijn

Maar toch: een polaroid.

Samenleven is samen
polaroids verzamelen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn