i.m. Lukas
Mijn naaste, meeste, warmste neef
Het roer stond al een tijdje scheef
Heeft het zand uit zijn bestaan gezeefd
Een hoosvat zoute tranen geleegd
En mij tenslotte van hemzelf bereefd.
Ik heb met hem zoveel beleefd
Onze levens waren deels verkleefd
Er is niemand die zijn lach nog heeft
Er is niemand die zijn dag nog heeft
Alleen in gedachten waar mijn neef nog leeft.
Al die tijd dat hij me z’n geest inwreef
Weet je wel waarnaar ik heb gestreefd?
Weet je wel hoe vaak ik ben gesneefd,
Nul op rekest kreeg en het daarbij bleef?
Weet je wel hoeveel ik om jou geef?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn