12. (slot) Noten schieten

Gilles Smak Gregoor

Een dag eerder dan gepland zat Julius Scheepwachter, formerly known as Andrea Innocenti, naast Carla Scheepwachter-Van der Tocht in de oude kleine Renault op weg van Schiphol naar huis. Huis was in Dordrecht. Geen Florence, dat Dordrecht, maar ook geen gekke plek om in te wonen. Eindigde dikwijls bovenaan de lijst Beste Plekken Om in Te Wonen. Beter dan Darfur, schertste Scheepwachter vaak tegen vakgenoten uit Amsterdam en Leiden. 'Hoe is het met je buik?' vroeg Carla, zoals altijd veel te laat schakelend. 'Rommelt hij nog?' 'Ik heb vanochtend overgegeven,' zei Scheepwachter. Hij wees op een roze-grijze vlek op zijn witte overhemd. 'Dat luchtte enorm op. Hier nog iets gebeurd?' Carla schudde haar hoofd. Scheepwachter zette de radio aan. Noten schieten. 'Zet die radio uit,' zei zijn vrouw. 'Ik wil met je praten. Wat is dat nou voor iets?' 'Ik vind dat een leuk programma.' 'Niks mee te maken. Jij bent een paar dagen weggeweest, je had je telefoon uitstaan, dus nu is het de bedoeling dat we een gesprek voeren.' 'Wiens bedoeling?' vroeg Scheepwachter. 'Maar goed, jij je zin. Ik zal je een verhaal vertellen van een vent op die conferentie. Een Amerikaan. Je gelooft het nooit.' 'Wat dan?' 'Hij had zich voorgedaan als iemand anders op het vliegveld van Florence. Was meegegaan met zo'n type dat een bordje omhoog houdt, je kent ze wel.' 'Waarom in godsnaam?' 'Geen idee. Verveling? In ieder geval, hij werd meegeloodst naar een huis met alleen maar vrouwen.' 'Dit klinkt als een puberdroom. Of als een Griekse sage.' 'Het is nog niet afgelopen. Die vrouwen waren uit op zijn sperma, en niet op de klassieke manier. Ze zogen het machinaal uit zijn toeter. Die man werd gemolken. Drie keer achter elkaar. Hij dacht dat hij doodging.' 'Dat denken mannen wel vaker. En toen?' 'Schakelen. Toen niets.' 'Wat moesten ze met dat sperma?' 'Vrouwen bevruchten natuurlijk, wat dacht je anders, voor grof geld, zo bleek later. Maar de grap was – ' 'Dat hij niks kreeg.' 'Nee, laat me nou eens uitpraten, de grap was dat hij onvruchtbaar bleek. Het was allemaal voor niets geweest.' Scheepwachter keek naar de grazende koeien in de wei. 'Het is maar wat je grappig noemt,' zei Carla en zette de radio weer aan. Vlak voor Rotterdam begon het grote druppels te regenen.