Drie incidenten hadden Onvlee enigszins verontrust. Eerst was er Lidwina die in de mediaroom, met de koptelefoon op, achter het beeldscherm de volgende liedtekst blèrde: 'clap along if you feel like a room without a roof/ clap along if you feel like happiness is the truth / clap along if you know what happiness is to you / clap along if you feel like that's what you want to do.' Ze klapte daadwerkelijk mee, als een aap. Totdat Onvlee de koptelefoon van haar hoofd rukte en vroeg of ze misschien gek was geworden. 'Ik vind dit gewoon een lekker nummertje,' zei ze. 'Hoe kom je aan deze kinderachtige onzin?' 'Heeft Ard me op gewezen.' Het tweede incident was dat Onvlee het trosje grote harde radijsjes dat hij online had besteld niet veel later in de vuilnisbak aantrof. Ze vond het vieze rotdingen. Ze had zich jaren geleden eens in zo'n ding verslikt – that's why. Het derde incident stoorde hem misschien nog het meest. Lidwina had, zonder hem te kennen, een afspraak met het uitvaartwezen gemaakt 'om de opties door te nemen'. Onvlee was daarop ontploft, voor zover hem daartoe de energie nog restte, maar goed, dat nam niet weg dat het uitvaartwezen binnenkort aan zijn eettafel zat. Onvlee hoefde helemaal geen opties door te nemen omdat hij allang wist dat hij gecremeerd wilde worden, al was het alleen maar om te voorkomen dat hij in het familiegraf werd bijgezet. Maar nu had hij een toevoeging bedacht waarover hij voorpret had. Hij zou het uitvaartwezen vragen of het mogelijk was zijn as te persen tot een edelsteen, bij te zetten in Lidwina's ring. Bij wijze van aandenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn