8. Taal zonder schrift

Ludowitz krijgt de kans niet om protest aan te tekenen tegen dit oneerbaar voorstel, want Otomandu heeft zich, zoals beloofd, onmiddellijk discreet uit het huis verwijderd, een mobieltje aan zijn oor. Oma is ook nergens te bekennen. Als Oma zich wel laat zien dan is het nog maar de vraag of ze zich iets aantrekt van Ludowitz. Oma spreekt Afrikaans, en dan niet Afrikaans als in 'alles sal reg kom', maar als in een van de 25 talen die in Namibië gesproken worden en die voor de taalkundig toch aardig onderlegde Ludowitz één voor één Chinees zijn, omdat het talen zijn zonder schrift. Geef Ludowitz schrift en hij maakt er chocola van. Zonder schrift is hij verloren. Freia springt op Ludowitz' schoot en begint nauwgezet de stukjes Afrikaanse andijvie uit zijn keelbaard te plukken, en op te eten, alsof ze een aap vlooit. Ondertussen schommelt ze wild met haar beentjes op en neer, hierdoor vibraties in het onderstel van de oude Buchhandler veroorzakend die diezelfde Buchhandler niet onwelgevallig zijn. Hij kan zich werkelijk niet meer herinneren wanneer hij voor het laatst iemand op schoot had. Hij wil vragen hoe oud ze is, Freia, maar eigenlijk wil hij het niet weten. Hij wil vragen of ze nog niet naar bed moet, maar eigenlijk wil hij het niet weten. Hij wil vragen of ze onder haar  jurkje iets aan heeft, maar eigenlijk wil hij het niet weten. Het is beter sommige dingen niet te weten. Ludowitz heeft nooit kinderen gehad, ook nooit de behoefte gevoeld zich voort te planten. Hij en Magda hadden aan elkaar, en hun boekhandel, genoeg. De enige vraag die hij kan bedenken, hij moet toch contact leggen met dit schepsel, dat, toegegeven, over een toverachtig zij het smoezelig smoelwerkje beschikt, voorzien van katte-ogen die licht lijken te geven, is waar zij van droomt. Kinderen dromen toch? Zo lief en zacht als zijn Duits in deze vraag klinkt heeft zijn Duits nog nooit geklonken. Freia's antwoord komt onverwacht snel, en in een universele taal. Ze priemt haar smoezelige wijsvingertje in zijn borstbeen, springt van zijn schoot af en begint zijn broek open te knopen.