5. Magda is mordicus tegen.

Wolfgang Ludowitz is beteuterd. Maar hij voelt ook een vreemd soort opwinding, die hij niet eerder heeft gevoeld. Ludowitz heeft al vroeg in zijn leven voor de boekhandel gekozen, niet alleen omdat hij van boeken houdt, met name Goethe, Heine, Rilke, de klassieken dus, maar ook omdat hij het verkopen van boeken ziet als een volmaakt eenvoudige levensopdracht. Wanneer er geen boeken verkocht worden, en dat wil nogal eens het geval zijn in Swakopmund, koopt zijn vrouw ze in en leest hij ze. Hij geniet van dit syteem, in al zijn voorspelbaarheid. De uitnodiging van Otomandu heeft het systeem enigszins in de war geschopt. Nooit eerder, zelfs niet tijdens de anti-apartheidsrellen in 1958, is de typische boekhandelaar met de keelbaard voor zo'n verrassing komen te staan. Dineren bij een klant – of is hij leverancier? – behoort niet tot Ludowitz' taakomschrijving, en heeft er nooit toe behoord. Het is verstandig om productie en consumptie gescheiden te houden. Dineren bij een klant in de township is vragen om moeilijkheden, natuurlijk dat ziet hij ook wel in, maar hij vindt dat hij toch op de bijzondere uitnodiging moet ingaan, al was het maar uit hoffelijkheid. Magda is mordicus tegen. Ze zit zich te verbijten, achter, omdat ze vindt dat haar Wolfie zich te weinig assertief heeft gedragen. Ze vindt dat hij de politie moet bellen. Dit is geen uitnodiging, schampert ze keer op keer, dit is een ontvoering! En jij, trotse oude boekhandelaar, laat je zomaar meenemen, als een mak lammetje naar de slachtbank! Ludowitz heeft zich tegen al deze aantijgingen verzet, omdat ze op niets zijn gebaseerd. Als ze ergens op zijn gebaseerd dan zijn het vooroordelen. Nee, Wolfie gaat. Hij is inmiddels gewend aan het idee. Het is zaterdagmiddag, de winkel is dicht, hij heeft nog twee uur om zich te bezinnen welk boek hij mee zal nemen. Want ja, een boek moet hij meenemen. Dat staat vast. Met een boek zal hij zich zeker staande kunnen houden in de township, denkt hij, de township waar hij zolang hij leeft nog nooit is geweest.