anatomie van een schok

                                                    i.m. claartje

er zijn de verwachte onverwachte doden

doden die je aan ziet komen

je weet alleen niet precies wanneer

onverwacht verwacht gaat iemand

die sneuvelt aan het front

je kunt er niet van uitgaan maar de kans bestond

dan de aangekondigde dood

ongemakkelijk definitief

het leed is er niet minder om

maar de grootste schok voelde ik

toen een stoeptegel over mijn schouder

in een stille vijver werd geworpen

mijn mooie lieve levenslustige nicht

die haar troubles zomaar

inruilde voor het grote niets

gevoelens die passeren als stations op een radio

verdriet woede ongeloof medelijden

schuld opwinding schaamte verdriet

met tegenzin aanvaard ik de doffe pijn van het gemis

het onoplosbare raadsel

de langzaam uitdovende golven