Het sneeuwt weer roze.
De kers vertoont zijn kunstje
Niet voor ons. God, dank.
Val. Wond. Bloed. Bang. Stelp.
Gaas. Tape. Rit. Wacht. Thee. Bed. Arts.
Spuit. Hecht. Pijn. Flink. Band.
nu zijn we helemaal van je af pap
je bent los
er is niets meer van je over
we hebben je vanaf een scheepje
vlakbij je ouderlijk huis
overgeheveld in een nog kleiner scheepje
van papier door je kleindochter vervaardigd
we hebben je een bloembol meegegeven
en de rivier opgestuurd
alleen moeder huilde je eeuwig trouwe gade
zij stond op de kade tussen jullie nageslacht
je voer opnieuw bij haar vandaan voorgoed nu
de gestaag dalende vuilwitte wolk in het donkere water
toen je zonk was magisch
amen
i.m. claartje
er zijn de verwachte onverwachte doden
doden die je aan ziet komen
je weet alleen niet precies wanneer
onverwacht verwacht gaat iemand
die sneuvelt aan het front
je kunt er niet van uitgaan maar de kans bestond
dan de aangekondigde dood
ongemakkelijk definitief
het leed is er niet minder om
maar de grootste schok voelde ik
toen een stoeptegel over mijn schouder
in een stille vijver werd geworpen
mijn mooie lieve levenslustige nicht
die haar troubles zomaar
inruilde voor het grote niets
gevoelens die passeren als stations op een radio
verdriet woede ongeloof medelijden
schuld opwinding schaamte verdriet
met tegenzin aanvaard ik de doffe pijn van het gemis
het onoplosbare raadsel
de langzaam uitdovende golven
vorige week op mijn 57ste verjaardag kwam ik
hard fietsend door de regen
op de weg terug van de supermarkt
waar ik melk had gehaald voor een cappuccino
ik vond dat ik daar wel recht op had
onder een bus
hij kwam uit de de lairessestraat
lijn 347 weet ik nu
van uithoorn
naar busstation elandsgracht
voor sommige betrokkenen was dit tragisch
voor anderen komisch wellicht
man onder bus op verjaardag:
geen cappuccino
voor mijzelf was het vooral jammer
want hoewel ik dikwijls
de wereld met één veeg
uit zou willen wissen
en dan heeft onder de bus komen
nog iets soort van heroïsch
minder heroïsch dan in een loopgraaf
maar dat is historisch
niet voor me weggelegd
geloof ik dat ik o p r e c h t kan zeggen
dat ik
nog niet
helemaal
klaar was
met haar
waar is de verbetering
de nieuwe kolossale koelkast
biedt nu nog meer gelegenheid
om eten te vergeten
geluidsarm heet hij te zijn
ideaal voor misofonen
helaas de high tech propellor
zwijgt ook ’s nachts zelden
maar welk een weelde die huid van staal!
de kracht van magneten rijk geïllustreerd
de sensatie bij de aanblik
van de lang vervlogen foto die jij ophing
het strand van Long Island bij stevige wind
een jongere niet-grijze ik, zoekend, wegkijkend
niet het bestaan vermoedend
van een vorm van geluk met jou
Don’t ever write anything
You don’t like yourself
And if you do like it
Don’t take anyone’s advice
About changing it.
They just don’t know.
Raymond Chandler