mijn steeds veranderende ik
blijft zuchten
naar het droombeeld
dat ik in een opwelling
boetseerde uit blinde klei
van jou
jij zwevend op mijn hand
zo niet slapend dan badend
ik vererend
als een
zachtstenen venus
je verheven gestalte
Wat fijn dat jullie er zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn