De Booker Prize: jij hebt hem gewonnen. Herstel, de International Booker Prize. Maar je hebt hem nog steeds gewonnen. Dat is bij mijn weten nog geen laaglandse tikker gelukt. Ik begrijp de keuze van de jury volkomen. Jij bent exotisch en toch ook inheems. Geen eurotrash en toch ook Europees. Jong en toch ook niet piep. Vrouw en toch ook man. Boerin en toch ook schrijver. Prosti en toch niet reli. Beschaafd en toch ook bruut. Poëet en toch ook romancier. Met jou kun je, met andere woorden, – post Ellen Degeneres, post George Floyd, post Martin Parr, post Harvey Weinstein, post Nikki Tutorials, post boerenprotest, post vul zelf in – voor de dag komen.
Ben ik jaloers? Houdt een strontvlieg van stront?
Jij voelde je zo blij, zei je bij de bekendmaking, als een koe met zeven uiers. Ik kan me daar weinig bij voorstellen. Ja, wel bij die zeven uiers, maar niet bij de blijdschap van de koe dientengevolge. Ik was onlangs bij een melkveehouder en wat mij nog het meeste trof was de somberheid der runderen. Maar daar kijk jij vast doorheen.
Ja, wat moet ik nog, als vijftigplusser, man en wit – niet eens wit, was ik maar wit, ik ben beige, stopverfkleurig of eigenlijk lichtroze, en als de zon heeft geschenen kreeftrood, enfin. Pigmenttechnisch ben ik... niets! En dat haar!
Seksueel valt er aan mij ook al weinig bijzonders te beleven. O ja, ik houd van de zweep, wie houdt er niet van de zweep; van beiden einden om precies te zijn, ik houd ook van kettingen en dat een vrouw mij met haar naaldhak verplettert (wil jij dat een keer komen doen?), maar daar red je het post E.L. James niet meer mee. Post E.L. James veroorzaken zulke liefhebberijen nog geen opgetrokken wenkbrauw. Ja, als een vrouw ze beschrijft misschien maar ik ben geen vrouw. Ik ben wel een zacht ei, maar geen vrouw, helaas.
Wat dan, Marieke Lucas/Lucas Marieke, over welke boeg moet ik het dan gooien? Rap, moet ik al mijn kaarten op de rap zetten? Maar zelfs de ironische witte rapper (die grappig genoeg toch weer goed rapt), Lil Dicky, heeft de wereld ook al veroverd. En ik wil ook niet neergeschoten worden in de Rivierenbuurt.
Zoek je niche, Vicky! sommeert mijn agent. Exploiteer je extravagantie! Maar naast jou, Lucas Marieke, voel ik me een huisvrouw met een hobby, een leraar Nederlands in een middelgrote stad die stiekem 's nachts achter de computer duikt om onder pseudoniem de meest vreselijke – stop.
Gefeliciteerd!
Met de allerhoogste achting, en zelfs een beetje trots, etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn