3. Kijkgedrag



Hij zat naast haar op de bank, maar hij keek niet. Hij keek niet naar het scherm waar zij naar keek, wat nog niet meeviel, want het scherm was monsterlijk, besloeg een halve wand, en alles bewoog. Voortdurend. Een schokkerige cameravoering. Wat hielp bij het niet kijken, was dat hij niets hoorde. Lidwina had, op zijn uitdrukkelijke verzoek, haar hoofdtelefoon opgezet. Hij pretendeerde niet te weten waar ze naar keek, maar heel geloofwaardig was zijn onwetendheid niet. Hij weigerde mee te gaan in haar kijkgedrag; hij had genoeg aan zijn eigen denkgedrag. Speciaal voor haar kijkgedrag, had Onvlee nota bene een mediaroom ontworpen, vlak bij de garage, maar zij had daar nooit willen vertoeven. 'Dat is toch vreselijk ongezellig, Prisco?' had ze gezegd, toen het huis eindelijk af was en hij haar rondleidde en uitlegde dat ze in de mediaroom, en nergens anders, haar kijkgedrag kon botvieren, wanneer en hoelang ze maar wilde. Het deed haar denken aan een isoleercel. Maar, ze moest toegeven, er was aan alle media gedacht. Uiteindelijk liet hij, tegen zijn zin, haar favoriete mediadragers, waaronder het monsterlijke scherm, terug verhuizen naar een wand tegenover de bank. Toen ze daar naast elkaar zaten, zwijgend, had ze plagerig, iets te hard, tegen hem gezegd: 'Of had je me soms uit de living weg willen hebben?'

2 opmerkingen:

  1. Heerlijk, er is weer houvast in mijn living. En Nico Overspel grijpt me direct bij de kladden.

    PS: ik moet deze Courier wel 3x opblazen (less is more) om 'm wit op zwart te kunnen lezen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Welkom terug. Ja, dat lettertype blijft modderen. Als ik hem zelf opblaas, wordt het wat teveel van het goede.

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat jullie er zijn