10. Iets onder medium

'U had zich niet helemaal hoeven uitkleden, dat is nergens voor nodig,' glimlachte Domenica toen Innocenti de produktieruimte binnentrad die in een vorig leven dienst moest hebben gedaan als bibliotheek, 'maar nu u in uw boxershort gekomen bent, blijft u maar in uw boxershort. Ik ga u niet terug naar de zolder sturen om een paar stukken stof aan uw lijf te hangen. Het is goed zo. Waar u zich het prettigst bij voelt.' Nu lachte ze voluit, haar slechte gebit viel voor het eerst te bewonderen, alsmede haar vochtige pretoogjes. 'Het maakt allemaal niet zo heel erg gek veel uit, heer Innocenti – of wie u dan ook moge zijn.' Vooraleer Innocenti er erg in had, werd hij door twee medewerkers die hij nog niet eerder had gezien, frisse jongedames met hygienische handschoenen aan, aan schouder en heup vastgehouden terwijl Domenica een machine dichterbij reed, een soort supersonische stofzuiger, en een slang met een zachtrubberen trechter eraan, aan de binnenkant voorzien van uierzalf, over zijn geslacht plaatste. Dit voelde niet onaangenaam. 'Iets onder medium,' mompelde Domencia sardonisch, terwijl ze op een toetsenbordje wat codes intikte. Innocenti, die geen tijd meer had om de nieuwe golf van misselijkheid die hij opkwam een kans te geven, voelde alras zijn geslacht in de zachtrubberen trechter erect worden. Er volgden wat vibraties, en hij kwam klaar. Althans, Innocenti zag iets wat op een kwakje leek worden getransporteerd door de slang naar een plastic bakje dat in een doorzichtig luikje in de stofzuigerachtige machine stond. '2 milliliter?' schamperde Domenica terwijl ze de resultaten aflas, 'Heer Innocenti, wanneer heeft u voor het laatst met uzelf gespeeld?'